Uzun zamandır ülkemizde şahit olduğumuz sansüre de dikkat çekilen klipte, toplumsal baskıdan ve dünyadaki hayat düzeninden bir kaçış yansıtılıyor.
Bu kaçışın güçlükleri ve sıkışmışlık hissi klipten izleyiciye yoğun bir şekilde geçiyor.
Klipteki en önemli sahnelerden biri olan toprağı kazma sahnesiyle seyirciye soyut bir kapı bırakılan klipte her bireyin kendine özgü bakış açısıyla yorumlayabileceği bir sahne çekildi. Aybüke Poçan’ın bu sahnede asıl anlatmak istediği insanın varoluşunu ve yokoluşunu sembolize eden toprakla verilen bir savaşı yansıtmak. Flashback’ler ile gördüğümüz gözü bağlı Aybüke, insanın bu savaştaki körlüğünü anlatıyor. Toprağa ulaşan Aybüke büyük bir yorgunlukla sorunun varoluş ve yokoluşla ilgili olmadığını fark etmesiyle toprakla olan savaşı biter.